sábado, 22 de octubre de 2011

Emozioei arreta gutxiegi?

Eskolara joan, musika eskolara, ingeles akademiara, margotzera, futbolera... Gaur egun, umeei hainbat eta hainbat ekintzetara eramaten diegu, beraientzat onena dena esaten, horrela, eguneroko bizitzatik alde egingo dutela, eta modu berean, etorkizunerako prestakuntza handiagoa ematen ari garelako.
Guzti hau oso ondo dago, baina, zer gertatzen da emozioekin? Sentimenduekin? Umeak bizi egiten dituen gauza arraro horiekin?
Gaur egun, geroz eta gehiago pentsatzen dugu emozioei buruz, baina ume askok, oraindik ez dakizkite identifikatzen, ez dakite emozio jakin bati etiketa bat jartzen, eta horrek askotan, pikutara eraman dezake gure seme/alabari eman diogun hezkuntza prozesua, esate baterako, frustrazioa ekarri ahal dielako, edota autoestima baxua.

Ikasketekin laguntzen diegun moduan, emozioekin ere bai lagundu beharko genieke, hauek identifikatzen laguntzen, eta arazoak dituztenean, hauetatik paso egin beharrean, entzuten.


Iturria:
http://www.lavanguardia.com/vida/20110101/54094836280/educar-las-emociones.html

miércoles, 19 de octubre de 2011

Adimen emozionala: Autokritika

Klasean ikusi ahal izan dudan moduan, eta lehendik banekien moduan, azaldu egiten dudan momentuetan batzuetan gehiegi jeisten dut bista, hau da, kontaktu bisuala batzutan alde batera utzi egiten dut, eta horretan lan egin beharko nuke, jendeari begiratu behar diot momentu ORO.
Beste alde batetik, batzuetan hain sinpleak egin nahi ditut azalpenak non datu batzuk jan egiten ditudan, informazioa alde batera utziz. Sinpleak diren azalpenen alde nago, askotan sinplizitatea giltza baita gai bat ulertzerakoan,  baina batzuetan gehiegi sinplifikatzen ditut, aurkakoa gertatuko zaidanaren beldurrez.
Gauza pare hauetan lan egin behar dut, pixkanaka-pixkanaka noa, baina zaila da "mania" egin baitira.

miércoles, 12 de octubre de 2011

Azpitituludun filmeak, ingelesa ikasteko metodo berria.

Interneten bilatzen egon eta gero, hezkuntzari buruzko berri batzuen bila aritu gara, eta duela urte gutxi batzuk modan jarri den egoera baten berri hartu dugu: azpitituludun filmeena.

Badirudi Espainia osoan zehar azkenengo 10 urteetan ingelesa bezalako atzerriko hizkuntzak ikasteko beharra asko igo dela (hizkuntza hauek azken urteetan harturiko garrantzia dela eta), eta gazteok metodo ugari erabiltzen ditugula hizkuntza hauek ahalik eta hobekien menperatzeko: akademia batera joatea, ingeles udalekuetara joatea, familia ingeles hiztun baten etxean uda igarotzea, etxera irakasle partikularra ekartzea, internet kurtsiloak egitea...
Baina badirudi, guztietan metodologiarik efektiboena oraindik ez dugula gauzatu: azpitituluen metodologia.

Informazioa jaso eta gero, jakin dugu beste herrialde batzuetan ume eta gazteen ingeles maila gurea baino askoz altuago dela, eta arrazoia oso sinplea dela jakin dugu: herrialde batzuetan, telebista eta zinemetako filmeak ingelesez ikusten dira (Hollywoodetik atera bezain laster bertan argitaratzen dira eta ez dira hitzultzen).
Era honetara, bertan bizi diren pertsonek, filme eta albisteak ingelesez entzun eta ikusi behar dituzte, baina hauen hizkuntzaren azpitituluen laguntzarekin, eta ia-ia ohartu gabe, ingelesa menperatzen dutela ikusten dute.

Nik neuk adibide bat jar dezaket honekin estu-estu lotuta dijoana: interneten filme eta telesail kanpotarrak ikusteko aukera zabala dago, (hau diot nire gustuko telesail gehienak estatu batuarrak direlako eta denboraldi berriak atera arte gehiegi itxaron behar dudalako) eta horrialde hauetan jakina, zure gustuko telesailak ingelesez ikusi beste aukerarik ez daukazu.
Hasieran apur bat deserosoa den harren, ni behintzat segituan hasi naiz ohitzen ingelesa entzutera, edo gutxienez nire belarriak askoz errezago ulertzen du hizkuntza hau.
Honekin esan nahi dudana da, nik 4-5 hilabete baino ez daramatzadala ingelesez telesailak ikusten, baina pentsa ume batek 5-6 urte dituenetik telebista horrela ikusten badu nolako maila lortuko duen nire adina izatean...

Bukatzeko, eta link hau jarraitu ezkero, lehen aipaturiko artikulura iritsiko gara (erderaz dago) eta honen amaieran, Portugal gure bizilaguna erabiliko du adibide bezala idazleak, azalduz, bertako ingeles maila altuaren "errudunak" telebista eta zinema azpitituludunak direla.
Gainera, gurea bezalako herrialde batean metodo hau gauzatzen baldin bada hobekuntza nabarmenak lortuko direla ere proposatzen da; baliteke, baina erabaki hauek ez daude gure esku...

http://www.facebook.com/topic.php?uid=168723252801&topic=12924

sábado, 8 de octubre de 2011

Esperanza Aguirrek 21.000 irakasleei eskutitz bat bidali eta gero, hau izan da dozenteen erantzuna

Guztiok dakigun bezala, Madrilen irakaskutzarekin loturiko lanpostuen murrizketak ematen ari dira., Esperanza Aguirreren erabakiaren ondorioz. Autonomia erkidego horren irakasleek ez dira geldi geratu, eta mobilizazioei ekin diote.
Madrileko erkidegoaren lehendakariak eskutitz bat bidali die (hemen ondoan duzuena) murrizketa horiek "azaltzeko", hizkuntzaren erabilera sinestezin bat erakutsiz.

Mota honetako albisteen berri ditudanean nire gogora datorkidan galdera bakarra honako hau da: nortzuk izan dira Esperanza Aguirreren irakasleak, idazten irakatsi ez diotenak baina Madrileko erkidegoaren lehendakaritzara eraman dutenak eta hilabetero 6.000 euro kobratzera lagundu dutenak?
Ikusgarriak dira hezkuntzak jasan dituen aurrerabideak azken urteetan.

http://www.publico.es/espana/394594/aguirre-envia-una-carta-con-faltas-de-ortografia-a-21-000-profesores